witte voetjes
Door: Isabelle
Blijf op de hoogte en volg Isabelle
29 Maart 2008 | Malawi, Nkhata Bay
Er staat een grote vrachtwagen voor de poort. Er zijn gevangenen hout aan het uitladen. Ze zijn het hout gaan halen op een rubberplantage. Het wordt gebruikt om te koken en moet eerst nog gehakt worden voor het naar binnen kan. Een cipier vraagt me of ik niet meewil om het hout te gaan halen. Hij zegt dat ik hoor te weten waar het vandaan komt. Ik vraag het aan Mister Ndolo. Hij is wat verbaasd maar geeft me toestemming om te gaan. Ik vertel de gevangenen dat we de oefeningen verder gaan afmaken in de namiddag. Ik klim in de hoge vrachtwagen en zet met tussen Rueben (de hoofdleerkracht cipier) en andere kleine man, maar belangrijke man, die de vrachtwagen bestuurt. Achteraan in de bak zitten een hoop gevangenen allemaal in witte pakjes onder de bewaking van een cipier. Het is een mooi zicht. We rijden door het dorp, de gevangenen joelend om deze uitstap en deze vrijheid. De mensen op de straat wuiven en kijken verbaasd. De kinderen zwaaien en fluiten. Eenmaal op de weg beginnen ze van te zingen. Het is geweldig. Ik ben helemaal blij dat ik mee mag. Als ik achter me door het raampje kijk zie ik allemaal zwarte voeten met witte zolen. Het is niet lang rijden. Maar we rijden op weg die ik nog niet gezien heb. We komen aan in een bos met allemaal dezelfde bomen. Een rubberplantage. Aan de bomen zijn bakjes bevestigd om het sap van de bomen op te vangen. De vrachtwagen hobbelt op het smalle padje dat tussen de bomen slingert. We stoppen nabij een omgevallen boom. De gevangenen springen op de grond, nemen materiaal en gaan aan het werk. Er gaat één cipier mee. Rueben neemt me mee om te vertellen over de rubberbomen. Ik heb het nog nooit in het echt gezien. Aan iedere boom is een bakje bevestigd om het sap op te vangen. Er zijn kerven in de boom gemaakt die het sap naar het bakje leiden. Het is een soort een melkachtig witte vloeistof. Het ruikt naar zure melk. Als je het een tijdje laat staan wordt het hard en rubberachtig. Dan komt er iemand om de bakjes te legen en het rubber naar de fabriek te brengen. Daar wordt het proper gemaakt, soms verwerkt en dan vaak geëxporteerd. De eigenaar van de plantage heeft de gevangenis toestemming gegeven om de dode bomen weg te halen. We krijgen het gratis. Mister Chitsukwa leidt me verder rond. Er is hoog gras en we gaan op zoek naar slangen. We vinden er geen want ik denk dat ze bang zijn van ons. We gaan zitten en de meneer de chauffeur komt erbij zitten. Een cipier houdt de gevangen in het oog. Het is hard werk. Ze zweten en doen hun t-shirts uit en maken ruzie om de fles water. Ze lossen elkaar af met hakken en zagen. Soms zijn er maar twee aan het werk, terwijl de anderen toekijken. Ze roepen aanwijzingen en andere dingen naar elkaar. Allemaal in chitumbuka of chichewa.
Ik kijk samen met de ander twee cipiers toe. We praten over de kerk en biologie, ook over huwelijk en vriendjes. Vreemde conversatie maar uiterst leerzaam. Ik voel me redelijk schuldig omdat ik alleen maar zit, kijk en praat. Maar de cipiers vertellen me dat de gevangenen harder werken als er een vrouw kijkt. Ze beginnen met inladen. Hun zwarte lijven zijn vuil, zweet en stof zijn vermengd. Ik help bij het dragen van één balk. De bak is vol. De gevangenen springen op de balken. We keren terug naar huis. De gevangenen zijn vermoeid en fluiten, zingen en roepen veel minder hard.
.
Ik kijk samen met de ander twee cipiers toe. We praten over de kerk en biologie, ook over huwelijk en vriendjes. Vreemde conversatie maar uiterst leerzaam. Ik voel me redelijk schuldig omdat ik alleen maar zit, kijk en praat. Maar de cipiers vertellen me dat de gevangenen harder werken als er een vrouw kijkt. Ze beginnen met inladen. Hun zwarte lijven zijn vuil, zweet en stof zijn vermengd. Ik help bij het dragen van één balk. De bak is vol. De gevangenen springen op de balken. We keren terug naar huis. De gevangenen zijn vermoeid en fluiten, zingen en roepen veel minder hard.
.
-
29 Maart 2008 - 14:53
Sofie:
Waw, wat een verhalen alweer. Ik denk dat ik en velen hierop gewacht hebben, maar het doet goed om iets van je te horen. Ik hoop dat je niet meer ziek bent ofzo en dat alles met jou daar goed is.
En btw: op zoek gaan naar slangen? Om op te eten ofzo?
Heel veel groetjes! Dikke kus!
Sofie -
29 Maart 2008 - 15:11
Milena:
Isabelle, ge zijt fantastisch! Al die avonturen die ge doorstaat zijn echt straf! En ik zou ze ook in een boek gieten, ze komen alvast in het uiltje. Dan kan iedereen zien dat we trots zijn op u. We missen u kei hard op de JNM en ik hoop da ge goe en wel zijt.
Groentjes en knuffels,
Milena -
01 April 2008 - 11:46
Feye Van Olden:
Hi Isabelle,
gaat het weer goed na de malaria?!?
je doet er wel luchtig over, moet ik zeggen! En dat terwijl je me niet eens kent! haha... Uhm, ik werk in Lilongwe in de jeugdgevangenis 'Kachere' en ben nu tot eind april in NL. We (ik en twee malawianen van onze dansgroep 'Tiwale')volgen hier eind april een cursus van YiP (young in Prison)over jeugdgevangenissen over de hele wereld.
Ik lees dat jij bezig bent in Nkhata Bay, wat goed en interessant! Ben je nog lang in Malawi? Gaan we elkaar een keer ontmoeten als ik terug ben in Malawi? onze verhalen kun je lezen op: www.johomalawi.waarbenjij.nu. ook hier staan verhalen over de jeugdgevangenis etc. Hoop wat van je te horen en succes daar! Wat een schrijnende situatie he in de gevangenissen? let's join hands!
groetjes Feye -
08 April 2008 - 09:29
Hanne:
Isabelle!
Wat een avonturen.. Gehoord dat je malaria hebt gehad, maar intussen is het blijkbaar wel weer in orde wisten ze te vertellen hier op het thuisfront?! Doe dat nog goed he, al twijfel ik daar zeker en vast niet aan! Ik ga zometeen de link van uw site op de website van chiro Perk zetten, voor het geval er kleine speelclubjes zo handig zijn met internet dat ze hiernaar kunnen komen kijken.
Veeeel succes nog & de chiro mist u hoor!
X Hanne -
14 April 2008 - 18:36
Eva:
het werd tijd dat ik dit las, nu weet ik tenminste wat je daar allemaal beleeft!
ik vind het ook heel fijn om nog iets over jou te horen.
een dozijn kussen en knuffels!
eva
ps:we missen je allemaal! -
23 April 2008 - 14:37
MaRijN:
Waarom laat je zo weinig van je weten meid?
Ik ben benieuwd naar al je verhalen hoor!
X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
